Wspomnienie..

Teraz jest taki szczególny czas, kiedy rozmyślamy o tych, którzy już odeszli... 

Mimo, odmiennych okoliczności śmierci: choroby, tragicznego wypadku albo starości – ból po stracie bliskiej osoby jest tak samo trudny do wyobrażenia i przeżycia.

Od śmierci Marcina minęło już trochę czasu, ale wciąż nie mogę pogodzić się z tym, że Go już nie ma.. Dziś miałby swoje 27 urodziny. Bardzo mi Go brakuje! Marcin był wyjątkowym człowiekiem. Teraz kiedy słucham tej piosenki Cree - Za Tych czuję się jakby opisywała moje relacje z Nim… 

Razem z odejściem Marcina straciłam coś, czego już nigdy nie odzyskam. Mimo, iż wiem, że czas leczy rany oraz że właśnie tak musiało być – cierpię.

„Bo czasu miał mało przeczuwał to,

że Bóg do siebie powoła Go.

Na strunach gitary zamknął swój świat,

by teraz w Niebie wśród Aniołów grać..”

Bardzo Go podziwiam, to jakim był człowiekiem. Choć często się kłóciliśmy (jak to zazwyczaj w rodzeństwie bywało) – dopiero po jego śmierci doceniłam, jaki był. Był moim bratem! :) Nigdy się nie poddawał… wiadomo, jak każdy z nas, miał chwile słabości, ale potrafił je przezwyciężyć. Był silnym mężczyzną – przygotowywał nas na swoje odejście. Często zastanawiałam się nad tym wszystkim i chyba ja bym nie potrafiła..  Wiem, że to kim był i jakie miał podejście do swojej choroby to również zasługa Redemptorystów – bardzo pomogli mu przetrwać te trudne chwile w życiu. Oni przygotowali Jego – a On nas :) 

                  On tak bardzo chciał żyć… Teraz żyje w nas!

Angeli interno a noi!

słysząc Jego głos...